felieton

Od samego początku czułem się jak bohater „Trocin” Vargi. Delegacja, pociąg, druga klasa – choć ten w książce chyba podróżował pierwszą… Przyjechałem na dworzec trochę wcześniej, znalazłem właściwy peron, później szybka zmiana i po chwili byłem w pociągu. Nie zdążyłem usiąść jak potrącił mnie pewien jegomość. Z dużą torbą sportową na ramieniu szeptał: piwo-piweczko, piwo-piweczko! Nie przeprosił…, pewnie w ciągu całego dnia ciężkiej „pracy” potrąca setki takich jak ja, znudziło mu się przepraszać.