Tylko durnie ratują świat

Światowa premiera filmu ,,Dureń” miała miejsce w sierpniu 2014 na Międzynarodowym Festiwalu w Locarno. W polskich kinach studyjnych film można oglądać dopiero od 22 maja 2015 roku. To późna data, zważywszy, że ,,Dureń” zdobył Grand Prix oraz Nagrodę Publiczności podczas ostatniego Festiwalu Filmów Rosyjskich ,,Sputnik nad Polską”.

 

                                                                                                   fot. archiwum rockfilm.ru

 

Reżyserem filmu jest 33 letni Yuriy Bykov. Mężczyzna mimo młodego wieku ma na swoim koncie trzy produkcje i wiele nagród. Za każdy ze swoich filmów otrzymywał Grand Prix w latach 2010, 2013, 2014 na festiwalu ,,Sputnik nad Polską”.

Jego najnowszy film ,,Dureń” opowiada o walce małego człowieka z potężnym systemem rosyjskim.

 

 fot. archiwum rockfilm.ru

Dima Nikitin jest hydraulikiem, który pewnej nocy zostaje wezwany do starego hotelu z powodu awarii rur. Podczas naprawiania usterki, mężczyzna odkrywa, że budynek jest w krytycznym stanie i najprawdopodobniej zawali się w ciągu niecałej doby. Wiekowy hotel zamieszkuje 800 osób. W większości są to włóczędzy, pijacy, prostytutki i unikajacy odpowiedzialności kryminaliści. Aby zapobiec tragedii Dima musi namówić do pomocy panią burmistrz Ninę Gałaganową- kobietę będącą w samym centrum skorumpowanej rosyjskiej siatki biurokratycznej. Mężczyzna walczy o to, by zmobilizować do pomocy wszystkie jednostki służb miejskich. Problem w tym, że żadnemu z urzędników nie zależy na uratowaniu mieszkańców meliny, a dla wielu z nich tragedia byłaby korzystna. Tylko durniowi zależeć może na oceleniu ośmiuset bezwartościowych istnień.

 

 fot. archiwum rockfilm.ru

 

Na oficjalnej stronie filmu www.rockfilms.ru możemy przeczytać, że rozpadający się stary budynek zamieszkany przez osoby z marginesu społecznego jest bezkompromisową metaforą Rosji. W budynku żyje chylące się ku upadkowi społeczeństwo, poza nim- piastujący ciepłe urzędy skorumpowani urzędnicy.

 

W ostatnim czasie coraz częściej mamy do czynienia z antysystemowymi filmami rosyjkich reżyserów. W samym roku 2014 polskie kina studyjne podbiły produkcje takie jak ,,Lewiatan”, czy ,,Rozdzieleni”, obnażające skorumpowany i zakłamany system polityczny Rosji. Zjawisko to z jednej strony można interpretować jako przejaw potencjału niezależnych reżyserów rosyjkich, z drugiej strony jako próbę ratowania rosyjskiego społeczeństwa.