Gdy umiera bajka…

Naiwność to jeden z przywilejów dzieciństwa. Nieświadomość zła istniejącego w świecie sprawia, że dzieci są z reguły dużo bardziej szczęśliwe i beztroskie niż dorośli. Dziecko przestaje być dzieckiem kiedy przekonuje się, że są na świecie istoty znacznie straszniejsze niż wszystkie duchy i potwory, które zna z bajek. Istotami tymi są ludzie – często nawet ci z najbliższej rodziny

 

Akcja filmu „Czarny chleb” rozgrywa się w roku 1944. Europa płonie w ogniu II wojny światowej, a w Hiszpanii na dobre umacnia się już reżim generała Franco. Młody Andreu nie za bardzo zdaje sobie sprawę z tego wszystkiego. Dla 13-letniego (na oko) chłopca istnieje jedynie rodzinna wioska w Katalonii oraz otaczający ją las. Chłopak słyszał co prawda o odległej Francji, do której czasem wyjeżdża ten czy inny krewny, ale jest to raczej miejsce abstrakcyjne.

Pewnego razu Andreu przechadzając się po lesie znajduje wrak wozu, a obok niego swojego umierającego przyjaciela – Culeta oraz ciało jego ojca. Ostatnim tchnieniem Culet wypowiada imię ducha, który rzekomo grasuje w okolicy. Prawdopodobnie to on odpowiada za zepchnięcie wozu w przepaść. Zdarzenie to wprowadza diametralne zmiany w życiu Andreu. Wkrótce jego ojciec musi uciekać do Francji, a sam chłopak opuszcza dom i przeprowadza się do ciotki. Tam nawiązuje znajomość ze swoją nieco starszą kuzynką.

 

 

Dzieci zaczynają razem odkrywać świat dorosłych. Poznają nie tylko własną seksualność, ale także ogrom obłudy i zakłamania świata, w którym wzniosłe ideały ustępują przed siłą pieniądza. Ojciec, którego chłopak podziwia za niezłomną wierność ideałom, okazuje się zwykłym zbrodniarzem. Pryskają wszystkie dziecięce złudzenia, bajki okazują się zwykłą fikcją. A gdy w głowie Andreu umiera bajka, rodzi się koszmar. Chłopiec staje się tak samo zimnym i wyrachowanym cynikiem jak otaczający go dorośli. Wie już, że nie ma ani duchów, ani aniołów, a na świecie liczą sie tylko ci, którzy mają pieniądze. Dla nich są czekolady, ciasta i cukierki. Pozostali muszą zadowolić się czarnym chlebem.

 

„Czarny chleb”

Scenariusz i reżyseria: Agustin Villaronga

Produkcja: Francja, Hiszpania

Premiera światowa: 21 września 2010 

 

W polsce film pokazywany był podczas 12 Tygodnia Kina Hiszpańskiego (15 marca-1 kwietnia 2012)