Książka Grażyny Jagielskiej: Czekając na śmierć męża

Ta sama pasja, marzenia i wspólne życie, które powoli zaczyna się rozmywać i podążać w odmiennym, niechcianym kierunku. On – najbardziej znany polski korespondent wojenny. Ona – dziennikarka, pisarka i tłumaczka, żyjąca w jego cieniu. O małżeństwie z korespondentem wojennym opowiada Grażyna Jagielska.

 

„Miłość z kamienia. Życie z korespondentem wojennym” to osobiste wyznania kobiety, której życie podporządkowane jest ciągłemu lękowi o dobro męża. Paniczny strach sprawia, że nie tylko nie jest  w stanie normalnie funkcjonować, ale także doprowadza do choroby. Jagielska wycofuje się z otoczenia i żyje życiem, dzielącym się na odcinki wyznaczane przez kolejne wojny. Towarzyszy jej przy tym oczekiwanie na telefon oznajmiający śmierć męża.

„Życie z kimś, kto może umrzeć kilka razy w roku, ma swoje dobre strony, choć nie od razu daje się to zauważyć. Wiara w życie jest wtedy inna, bardziej przypomina pory roku, odnawia się po każdym załamaniu mimo wszystko o wiele silniejsza.(…) Myśli się dzięki temu jaśniej i silniej odczuwa różne rzeczy, jak to przed śmiercią, nie ma czasu na błędy.”

Jagielska_Milosc z kamienia.jpgAkcja książki zawiązuje się w momencie przyjazdu Jagielskiej do kliniki psychiatrycznej, gdzie trafia z objawami stresu bojowego. Wydarzenia mają miejsce cztery lata po tym, jak jej mąż zrezygnował z pracy korespondenta wojennego. Grażyna Jagielska w klinice stara się na nowo przeanalizować swoje życie i uwolnić się od obsesji śmierci. Narracja ma formę opowieści, w której autorka wraca do wspomnień z kolejnych etapów związku z Wojciechem. Swoimi przemyśleniami dzieli się z innym pacjentem – Lucjanem, który w zamian powierza jej historię swojego życia, naznaczonego pragnieniem zemsty na sadyście- mężu córki.

„Jadąc razem na wojnę, mieliśmy zburzyć dzielącą nas barierę, odnaleźć to, co nas kiedyś łączyło.(…)My zamierzaliśmy szukać się tam, gdzie się pogubiliśmy. To była ucieczka do przodu; rozdzieliła nas wojna i na niej mieliśmy zbudować to nasze nowe porozumienie. Wojtek wybrał powstanie kaszmirskie.”

Jagielska wprowadza czytelnika w intymną atmosferę swojego domu, serwując mu bardzo osobiste opowieści. Bez zahamowań mówi o swoich słabościach, niespełnionych marzeniach, kryzysach w małżeństwie i próbach ich pokonania. Opisuje jak ogromny wpływ na jej psychikę miało pojawianie się kolejnych ofiar wojen – bohaterów reportaży męża.

„Ja bałam się tych niezakończonych wątków, opowieści, których bohaterowie istnieli tylko na czas swojej historii, a potem ich porzucano.(…) Uważałam, że  nie można tak po prostu tknąć ludzkiego losu i pójść dalej, szukając nowej historii, takie tknięcia nie uchodzą bezkarnie.(…) to się kiedyś obróci przeciwko nam.”

Autorka nie boi się także pisać o własnym cierpieniu. Robi to jednak na tyle umiejętnie, że książki nie odbiera się jako formy oskarżenia bądź narzekania na swoje położenie. Wręcz przeciwnie- jest ona próbą podsumowania zamkniętego rozdziału w jej życiu- czasów, kiedy nieustannie musiała być przygotowana na śmierć męża.

„Miłość z kamienia” to książka, która dotyka spraw bolesnych – samotności, ludzkich tragedii, trudnych wyborów i śmierci. Pokazuje ogromną siłę wojny:  konfliktu – narkotyku, który uzależnia i zmienia. Na zawsze.

 

„Miłość z kamienia. Życie z korespondentem wojennym”

Grażyna Jagielska

Wydawnictwo: Znak 2013

Liczba stron: 208

Najpiękniejsze Jarmarki Bożonarodzeniowe
Sezon na odwiedzanie Jarmarków Bożonarodzeniowych właśnie się rozpoczął. Gdzie najlepiej...
Tramwaje do wilanowa już jeżdżą!

Już od wtorku 29 października, mieszkańcy Miasteczka Wilanów mogą cieszyć...

Medialne szaleństwo wokół „royal baby”
Od tygodnia brytyjskie media gotowały się na chwilę przyjścia na...
Fotograf bez zasad?
Fotograf społeczny, mistrz dziwacznych aktów, wirtuoz pejzażu – Billego Brandta...
Sounds of Bajka – Poluzjanci akustycznie
Koncertują rzadko. Nie mówi się o nich w telewizji, praktycznie...