Chile, Argentyna i Warszawa, czyli Warsaw Latin Convention

— Ten projekt jest wartościowy, bo jednocześnie pozwala się uczyć i nawiązywać nowe kontakty — tak o Warsaw Latin Convention mówi Karolina Zalewska, uczestniczka akcji.

Warsaw Latin Convention to inicjatywa stworzona przez studentów i wykładowców Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Jak wyjaśniają organizatorzy, istotą akcji jest „promocja i rozwój relacji prawnych, gospodarczych oraz akademickich pomiędzy instytucjami, przedsiębiorstwami oraz kancelariami w Polsce i Ameryce Łacińskiej”. Brzmi skomplikowanie? Rzecz w tym, że studenci z Polski i wybranego kraju Ameryki Łacińskiej wspólnie pracują nad projektem, którego finałem są wzajemne odwiedziny obu grup — najpierw Polacy lecą do Ameryki Łacińskiej, a później to Amerykanie goszczą w Polsce.

To już trzecia edycja Warsaw Latin Convention. W pierwszych dwóch odsłonach projektu WPiA współpracował z Uniwersytetem w Chile, w tym roku przyszedł czas na Argentynę. Studenci od stycznia tego roku pogłębiają swoją wiedzę na temat regionu uczelni partnerskiej i obowiązującego tam prawa, szacują możliwości eksportu produktów i tworzą perspektywy ewentualnych inwestycji na terenie współpracującego kraju.

— Najważniejszym elementem naszego projektu jest wymiana. Nie znamy jeszcze jej dokładnego terminu, ale prawdopodobnie będzie to na przełomie listopada i grudnia. Nasz zespół tworzy około 10 osób. Oprócz tego, że mamy szereg spotkań organizacyjnych i rekreacyjnych, przygotowujemy także wydarzenia otwarte, na przykład rozmowę z Panią Ambasador Argentyny czy wykład pt. „Instytucja azylu dyplomatycznego w Ameryce Łacińskiej” — opowiada Karolina Zalewska.

Podczas wymiany członkowie Warsaw Latin Convention biorą udział w wielu warsztatach i spotkaniach, poświęconych gospodarce oraz systemowi prawnemu obu państw z profesorami i ekspertami w dziedzinie prawa i ekonomii.

— Dzięki WLC poznałam mnóstwo ciekawych ludzi z energią i zamiłowaniem do języka hiszpańskiego. To wartościowy czas, bo z jednej strony odwiedzamy różne ważne instytucje, m.in. Sąd Najwyższy, a z drugiej integrujemy się, wymieniamy doświadczenia z ludźmi z tak odmiennej części świata. Nauka, kontakty i nowe przyjaźnie, które nie kończą się wraz z końcem projektu! — dodaje Karolina.