W ramach Warszawskich Spotkań z Fotografią Dokumentalną odbyło się spotkanie z Tomaszem Wiechem, laureatem World Press Photo w 2009 roku. Tematem spotkania była Polska, pod nieco prowokacyjnym tytułem „Polska jest piękna”.
fot. Krzysztof Durmaj
Tomasz Wiech prezentując swoje zdjęcia omawaiał proces powstawania każdego z projektów, o problemach i wątpliwościach towarzyszących przy realizacji tematów. Każdy z jego projektów jest związany z Polską, gdyż za pomocą zdjęć chce komentować otaczającą go rzeczywistość.
Cykl “Polska. W poszukiwaniu diamentów” ukazuje Polskę poprzez zmiany, które w niej zachodzą oraz absurdy codzienności. Jest to inna Polska, bardziej nieznana, obca, taka, którą niekoniecznie można się chwalić.
fot. Krzysztof Durmaj
Wiech często w sposób ironiczny ukazuje rzeczywistość. Jest fotografem szukającym związków, podobieństw między różnymi pozornie innymi rzeczami. Projekt o Paragwaju pokazuje, jak mało wiadomo o kraju Ameryki Południowej. Tomasz Wiech swoimi zdjęciami przedstawia analogię między polskim krajobrazem, a wyobrażeniami na temat tego odległego kraju. Fotograf szuka tematów które są ważne i chce komentować to, co jest bliskie.
Projekt “Oto ja na facebooku” przedstawia, jak bardzo można się zatracić w świecie wirtualnym. Wiech chce urealnić własny profil na facebooku, co robi przez ten projekt.
fot. Krzysztof Durmaj
Andrzej Zygmuntowicz – moderator Warszawskich Spotkań z Fotografią Dokumentalną – podsumował spotkanie stwierdzeniem „obraz musi zawierać konkretną treść, nie tylko doznania estetyczne”, co właśnie realizuje Tomasz Wiech.
Spotkanie z Tomaszem Wiechem było trzecim z siedmiu zaplanowanych tegorocznych spotkań. Wcześniej odbyły się spotkania z Kubą Dąbrowskim i Tomaszem Lazarem, a zaplanowane są jeszcze 4 spotkania:
– 9 września – Mikołaj Grynberg, Zapisy osobiste. Niegdyś fotoreporter, dziś portrecista i dokumentalista nieco nostalgiczny, często czerpiący tematy dokumentalne z osobistych doświadczeń.
– 7 października – Chris Niedenthal, O powinnościach fotoreportera, od zapisu zwykłości dnia każdego do momentów przełomowych. Fotoreporter dokumentujący schyłkowe lata okresu gierkowskiego, ożywienie społeczne pierwszej Solidarności, stan wojenny, załamanie z wczesnych lat osiemdziesiątych i odrodzenie ducha z końca lat osiemdziesiątych, nadzieje czasu przejściowego i współczesność.
– 4 listopada – Oiko Petersen, Zobaczyć innego. Dokumentalista młodego pokolenia, autor wystaw Guys. From Poland With Love i Downtown poświęconych szeroko rozumianej inności.
– 9 grudnia Andrzej Wiktor, Między rzeczywistością a inscenizacją, czyli o współczesnym dokumencie. Fotoreporter związany przez lata z dziennikiem Rzeczpospolita, obecnie wolny strzelec zajmujący się dokumentem i portretem; laureat nagród na najważniejszych polskich konkursach fotografii prasowej.W 2011 i 2012 odbyły się dwie edycje Warszawskich Spotkań z Fotografią Dokumentalną (11 spotkań) z udziałem: Filipa Ćwika, Maćka Nabrdalika, Macieja Jeziorka, Agnieszki Rayss, Jana Brykczyńskiego, Włodzimierzem Krzemińskim, Wojciecha Grzędzińskiego, Przemysława Pokryckiego, Doroty Awiorko-Klimek, Macieja Pisuka i Anny Bedyńskiej.
Partnerem projektu jest klub Powiększenie oraz Centrum Druku i Kopiowania. Patronat medialny objęli: PDF, Akademia fotoreportażu, fotografuj.pl, optyczne.pl, empiktofo.pl.
Zadanie „Warszawskie spotkania z fotografią dokumentalną – Zwierciadła czy okna” jest realizowane dzięki dofinansowaniu Biura Kultury m.st. Warszawy.