Mimo rosnących nakładów na inicjatywy mające poprawić dobrostan pracowników, ich samopoczucie psychiczne systematycznie się pogarsza – poinformowano podczas 33. Europejskiego Kongresu Psychiatrycznego w Madrycie.
Zespół naukowców z Uniwersytetu w Sydney i instytutu Black Dog Institute postanowił sprawdzić, czy praca zawodowa staje się coraz bardziej stresująca, a pracownicy mniej odporni na presję. Analiza danych zebranych w ciągu dwóch dekad (2000–2020) od 19 tysięcy osób wykazała, że mimo bezprecedensowych inwestycji w zdrowie psychiczne w miejscu pracy oraz licznych przepisów i wytycznych w tej dziedzinie, pracownicy nie odczuwają poprawy. Wręcz przeciwnie – mają poczucie, że wymagania wobec nich stale rosną. Wiele osób wyrażało obawy, że przez pracę mogą podupaść na zdrowiu, podkreślali też, że obowiązki zawodowe są bardziej złożone, trudniejsze i stresujące, niż się tego spodziewali. Choć część z nich miała większy wpływ na to, kiedy pracuje, równocześnie czuła mniejszą kontrolę nad samym sposobem wykonywania obowiązków.
Szczególnie niepokojący był fakt, że milenialsi wykazują mniejszą odporność na stres w pracy niż poprzednie pokolenia (takie jak pokolenie X), będąc w tym samym wieku. Co więcej, młodsze grupy wiekowe silniej odczuwają negatywne skutki wysokich wymagań zawodowych i jednocześnie czerpią mniejsze psychiczne korzyści z autonomii i samodzielności w pracy w porównaniu do starszych pracowników.
Nie brakowało jednak i pozytywnych sygnałów – coraz więcej osób deklarowało, że ma okazję wykorzystywać swoje umiejętności i zdobywać nowe kompetencje w pracy.
„Szacuje się, że każdego roku globalnie tracimy około 12 miliardów dni roboczych z powodu depresji i lęków, co przekłada się na straty w wysokości 1 biliona dolarów rocznie związane z obniżoną produktywnością” – powiedział profesor Nick Glozier, główny autor badania z Uniwersytetu w Sydney.
Jak dodał, ryzyko pogorszenia zdrowia psychicznego w pracy jest poważne – szczególnie w średnim wieku, kiedy wymagania zawodowe osiągają swoje apogeum. Badania wykazały jednak, że niezależnie od wieku, wszyscy pracownicy badani w późniejszych latach raportowali wysokie obciążenie pracą i zmniejszoną kontrolę nad jej wykonywaniem. Choć zwiększenie nakładów na wsparcie psychiczne pracowników to krok w dobrą stronę, badacze zauważają też wyraźny wzrost przypadków pogorszenia zdrowia psychicznego oraz liczby osób korzystających z rent z tytułu niezdolności do pracy. Ma to poważne konsekwencje zarówno dla pracodawców, jak i systemów ubezpieczeń czy instytucji regulacyjnych.
Dr Julian Beezhold, sekretarz generalny Europejskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, zaznaczył, że wyniki badań pokazują pewien paradoks – mimo wzrostu inwestycji w dobrostan psychiczny pracowników, problemy psychiczne w środowisku pracy się nasilają. Może to wynikać z faktu, że młodsze pokolenia są bardziej podatne na stres i odbierają pracę jako coraz bardziej obciążającą. Jeśli nie zostanie to uwzględnione przez wszystkie zainteresowane strony, istnieje ryzyko poważnych konsekwencji dla zdrowia psychicznego pracowników w każdym wieku.
(za: PAP/Nauka w Polsce)
(fot. Israel Andrade on Unsplash)